A million ways to die in Kenya...
Blijf op de hoogte en volg Wilco
30 November 2014 | Kenia, Nairobi
En dan zit je opeens al in Afrika. Dat ging toch weer sneller dan verwacht. De vlucht was prima, maar mijn geduld werd meteen al op de proef gesteld. We landden om 20.23 (2 minuten voor schema, jawel) op Kenyatta Airport en waren om 23.30 ongeveer in ons hotel… dus 3 uur wachten op verschillende Kenianen, en daar ben ik niet zo goed in. Zal ik aan moeten wennen heb ik begrepen.
Het was lekker warm toen we aankwamen (22 graden ’s avonds is best oké toch?) en lekker rustig op de weg, als je eenmaal weg bent van het vliegveld. Paulien en Jaimie delen een kamer en zoals een echte heer betaamt heb ik mijn eigen kamer met tweepersoonsbed geclaimd (rustig maar, is een grapje. Ik kreeg die kamer aan de lobby, had er niks over te zeggen). Het heeft ook wel iets weg van kamperen, want het is hier zo gehorig dat de muren net zou goed van canvas zouden kunnen zijn. Maar het zijn verder prima, nette kamers en oké ontbijt.
Vandaag (zaterdag) hadden we een hele dag voor onszelf, dus besloten we naar de Fourteen Falls te gaan, waar het andere deel van onze groep een paar weken terug al heen geweest was. Opeens zie je dan Nairobi bij dag en lijkt het plaatje compleet. Propvolle Matatu’s (OV busjes, bij deze mag er nooit meer iemand klagen over het OV in Nederland), zebrapad-drempels op de snelweg (waar iedereen dus plots van 100+ km/u naar stilstand gaat) en overal kraampjes en verkopers langs de wegen. En op de wegen, tussen de auto's. Huizen afmaken houden ze hier niet van, maar wat is er tenslotte ook mis met een stapel betonblokken en wat uitstekende stalen sprieten? Golfplaten zijn ze wel dol op. Bankstellen verkopen ze langs de weg (als in: in de open lucht) en linksrijden is meer een soort richtlijn. Als er links plek is om in te halen waarom zou je dan in godsnaam rechts inhalen?
Maar goed, Fourteen Falls dus. Dat zijn 14 watervallen, dat je het even weet. Fred (‘oude bekende’ van Irma, Myrthe en Paulien) wilde ons wel voor 3000 KsH (zeg 30 euro) heen- en terug rijden. Steffanie, een Duits meisje die hier in haar eentje op vakantie is, reed mee. Ter plekke kregen we met zijn 4en 3 gidsen mee en mochten we hand in hand in een lange slinger de rivier boven de watervallen gaan oversteken. Uurtje later waren we aan de overkant, waar Jaimie en ik, helden dat we zijn, van 5-7 meter hoge rotsen gingen springen, want dat vonden de gidsen leuk. Stelletje debielen. Wij dan heh. Want we hadden geen zwemkleding mee, dus moesten in ons ondergoed. En het water zat vol bloedzuigertjes. En je moest vooral goed ver springen anders kon je wel eens rotsen raken onderwater. Mijn vader heeft ondertussen denk ik een hartverzakking, sorry pap. Dit viel wel onder de categorie 'vermijdbare risico's' maar ook onder de categorie 'super leuk, dus jammer dan'.
Na de jump (JMP) gingen we onderlangs weer terug waardoor je een prachtig uitzicht had op de watervallen. Heb er niet zo heel veel naar gekeken, want de rotsen waren best wel heet en wij hadden best wel onze schoenen niet aan. Hoefde niet, hadden de gidsen gezegd. De tour sloot af met een betaalde boottocht (dat hadden de gidsen dan weer niet gezegd…) van zo’n 30 meter. Vroeg de grapjas in de boot 2500 KsH voor (zo’n 25 euro)… ehm, nee. Gelukkig zijn we na een hoop huilen voor 400 KsH alsnog overgebracht.
’s Avonds besloten we uit te gaan in Nairobi, om lekker dwars tegen alle adviezen van iedereen in te gaan. Ja, we waren na zonsondergang nog op straat. Oh, en onze chauffeur had meer dan 2 liter bier en 1 liter Smirnoff Ice op (hij dronk gezellig met ons mee) en reed sowieso zonder alcohol al als een mongool door de stad. Verkeerspolitie bestaat niet. Wij vroegen hem wat die stroboscoop boven de weg was: dat bleek een flitspaal te zijn. Iedereen rijdt continu en overal door rood. Inhalen doen we rechts of links, ook als het niet kan. Parkeren doe je overal, voorrang geven doe je nergens. Maar we hebben een topavond gehad en zijn veilig weer thuisgekomen ;) Je ziet van alles: hoertjes langs de weg, zwervers, straatjochies, gehandicapten. Mensen die geld willen voor het sluiten van je autodeur, mensen die geld willen voor het staren naar je autodeur, 8 jarige jongetjes die gewoon geld willen om 2 uur ’s nachts en vieze oude (blanke) mannetjes die vies staan te dansen met zogenaamde ‘working girls’. Seksvakanties zijn booming, I guess. Het enige wat je bijna niet ziet, en wat op zichzelf een trip naar Afrika al heel anders maakt dan een trip binnen Europa, is blanken. In de eerste club werden we ook heerlijk door iedereen aangestaard, als enige blanke gasten. Er werden daar overigens ook om 22.00 uur al meerdere gasten dronken afgevoerd en de kots in het toilet werd even met een emmertje weggetoverd. Heerlijk.
Oh, had ik al gezegd dat een van de clubs waar we zijn geweest op steenworp afstand lag van dat winkelcentrum waar afgelopen jaar een terroristische aanslag is gepleegd? Wat een heerlijk land is dit toch :)
Om mijn vader toch maar even gerust te stellen: we waren niet alleen in Nairobi (onze beschonken, doch niet lamme, chauffeur was ook onze gids) en we hadden alle waardevolle spullen in het hotel achtergelaten. Super slim van ons enzo. Ik zou nu YOLO kunnen zeggen, maar dat haat ik. Oh shit, nou zeg ik het indirect alsnog…
Maar laat me duidelijk zijn: het is hier fantastisch! Dat klinkt wellicht sarcastisch, maar zo is het niet bedoeld. De temperatuur is heerlijk, de indrukken zijn overweldigend en de mensen zijn aardig. Zolang ze geld aan je kunnen verdienen. Oké, er zijn er dus vrij veel niet zo aardig. Maar zometeen in Nyeri gaan we als het goed is mensen spreken die niks van ons verwachten. Morgen vertrekken we naar Nyeri, dus zodra ik daar weer iets kan bespotten verschijnt er wel weer een blog :). Maandag begint ook ons echte werk en dat is dan weer (wat serieuzer) te volgen op blendjmp.blogspot.com.
Afsluiten met een ‘doei’ in het Swahili is zo cliché. Dus jullie zullen het moet doen met het volgende:
Oogjes dicht en snaveltjes toe, want Wilco is fucking moe (het is nu 3.05 uur, jeej!).
Het was lekker warm toen we aankwamen (22 graden ’s avonds is best oké toch?) en lekker rustig op de weg, als je eenmaal weg bent van het vliegveld. Paulien en Jaimie delen een kamer en zoals een echte heer betaamt heb ik mijn eigen kamer met tweepersoonsbed geclaimd (rustig maar, is een grapje. Ik kreeg die kamer aan de lobby, had er niks over te zeggen). Het heeft ook wel iets weg van kamperen, want het is hier zo gehorig dat de muren net zou goed van canvas zouden kunnen zijn. Maar het zijn verder prima, nette kamers en oké ontbijt.
Vandaag (zaterdag) hadden we een hele dag voor onszelf, dus besloten we naar de Fourteen Falls te gaan, waar het andere deel van onze groep een paar weken terug al heen geweest was. Opeens zie je dan Nairobi bij dag en lijkt het plaatje compleet. Propvolle Matatu’s (OV busjes, bij deze mag er nooit meer iemand klagen over het OV in Nederland), zebrapad-drempels op de snelweg (waar iedereen dus plots van 100+ km/u naar stilstand gaat) en overal kraampjes en verkopers langs de wegen. En op de wegen, tussen de auto's. Huizen afmaken houden ze hier niet van, maar wat is er tenslotte ook mis met een stapel betonblokken en wat uitstekende stalen sprieten? Golfplaten zijn ze wel dol op. Bankstellen verkopen ze langs de weg (als in: in de open lucht) en linksrijden is meer een soort richtlijn. Als er links plek is om in te halen waarom zou je dan in godsnaam rechts inhalen?
Maar goed, Fourteen Falls dus. Dat zijn 14 watervallen, dat je het even weet. Fred (‘oude bekende’ van Irma, Myrthe en Paulien) wilde ons wel voor 3000 KsH (zeg 30 euro) heen- en terug rijden. Steffanie, een Duits meisje die hier in haar eentje op vakantie is, reed mee. Ter plekke kregen we met zijn 4en 3 gidsen mee en mochten we hand in hand in een lange slinger de rivier boven de watervallen gaan oversteken. Uurtje later waren we aan de overkant, waar Jaimie en ik, helden dat we zijn, van 5-7 meter hoge rotsen gingen springen, want dat vonden de gidsen leuk. Stelletje debielen. Wij dan heh. Want we hadden geen zwemkleding mee, dus moesten in ons ondergoed. En het water zat vol bloedzuigertjes. En je moest vooral goed ver springen anders kon je wel eens rotsen raken onderwater. Mijn vader heeft ondertussen denk ik een hartverzakking, sorry pap. Dit viel wel onder de categorie 'vermijdbare risico's' maar ook onder de categorie 'super leuk, dus jammer dan'.
Na de jump (JMP) gingen we onderlangs weer terug waardoor je een prachtig uitzicht had op de watervallen. Heb er niet zo heel veel naar gekeken, want de rotsen waren best wel heet en wij hadden best wel onze schoenen niet aan. Hoefde niet, hadden de gidsen gezegd. De tour sloot af met een betaalde boottocht (dat hadden de gidsen dan weer niet gezegd…) van zo’n 30 meter. Vroeg de grapjas in de boot 2500 KsH voor (zo’n 25 euro)… ehm, nee. Gelukkig zijn we na een hoop huilen voor 400 KsH alsnog overgebracht.
’s Avonds besloten we uit te gaan in Nairobi, om lekker dwars tegen alle adviezen van iedereen in te gaan. Ja, we waren na zonsondergang nog op straat. Oh, en onze chauffeur had meer dan 2 liter bier en 1 liter Smirnoff Ice op (hij dronk gezellig met ons mee) en reed sowieso zonder alcohol al als een mongool door de stad. Verkeerspolitie bestaat niet. Wij vroegen hem wat die stroboscoop boven de weg was: dat bleek een flitspaal te zijn. Iedereen rijdt continu en overal door rood. Inhalen doen we rechts of links, ook als het niet kan. Parkeren doe je overal, voorrang geven doe je nergens. Maar we hebben een topavond gehad en zijn veilig weer thuisgekomen ;) Je ziet van alles: hoertjes langs de weg, zwervers, straatjochies, gehandicapten. Mensen die geld willen voor het sluiten van je autodeur, mensen die geld willen voor het staren naar je autodeur, 8 jarige jongetjes die gewoon geld willen om 2 uur ’s nachts en vieze oude (blanke) mannetjes die vies staan te dansen met zogenaamde ‘working girls’. Seksvakanties zijn booming, I guess. Het enige wat je bijna niet ziet, en wat op zichzelf een trip naar Afrika al heel anders maakt dan een trip binnen Europa, is blanken. In de eerste club werden we ook heerlijk door iedereen aangestaard, als enige blanke gasten. Er werden daar overigens ook om 22.00 uur al meerdere gasten dronken afgevoerd en de kots in het toilet werd even met een emmertje weggetoverd. Heerlijk.
Oh, had ik al gezegd dat een van de clubs waar we zijn geweest op steenworp afstand lag van dat winkelcentrum waar afgelopen jaar een terroristische aanslag is gepleegd? Wat een heerlijk land is dit toch :)
Om mijn vader toch maar even gerust te stellen: we waren niet alleen in Nairobi (onze beschonken, doch niet lamme, chauffeur was ook onze gids) en we hadden alle waardevolle spullen in het hotel achtergelaten. Super slim van ons enzo. Ik zou nu YOLO kunnen zeggen, maar dat haat ik. Oh shit, nou zeg ik het indirect alsnog…
Maar laat me duidelijk zijn: het is hier fantastisch! Dat klinkt wellicht sarcastisch, maar zo is het niet bedoeld. De temperatuur is heerlijk, de indrukken zijn overweldigend en de mensen zijn aardig. Zolang ze geld aan je kunnen verdienen. Oké, er zijn er dus vrij veel niet zo aardig. Maar zometeen in Nyeri gaan we als het goed is mensen spreken die niks van ons verwachten. Morgen vertrekken we naar Nyeri, dus zodra ik daar weer iets kan bespotten verschijnt er wel weer een blog :). Maandag begint ook ons echte werk en dat is dan weer (wat serieuzer) te volgen op blendjmp.blogspot.com.
Afsluiten met een ‘doei’ in het Swahili is zo cliché. Dus jullie zullen het moet doen met het volgende:
Oogjes dicht en snaveltjes toe, want Wilco is fucking moe (het is nu 3.05 uur, jeej!).
-
30 November 2014 - 09:54
Marja:
Nou Co, komt het feestbeest in je helemaal los?!
En dit is pas het begin!
Wij gaan wel 'gewoon' Sinterklaas vieren vandaag.
Wel heel benieuwd naar je nieuwe verhalen!
xxxx MM -
30 November 2014 - 10:19
Myrthe:
Hahahaha ooohh man.. wat ben ik NU al jaloers..
En wat goed dat jullie wel van de rotsen zijn afgesprongen!!!! Foto's?? -
30 November 2014 - 10:26
Jo:
Haha, prachtig verhaal weer! Mooi avondje gehad dus; -).T is wel echt een raar land, of eigenlijk de mensen! Ook benieuwd naar je nieuwe verhaal! Xx jo -
30 November 2014 - 10:26
Jo:
Haha, prachtig verhaal weer! Mooi avondje gehad dus; -).T is wel echt een raar land, of eigenlijk de mensen! Ook benieuwd naar je nieuwe verhaal! Xx jo -
30 November 2014 - 14:11
Mandy:
Wilco goes wiiiiiiild :D -
30 November 2014 - 21:31
Annique :
Whahaha, je bent gek! Super leuk geschreven!
Living on the edge! Goed bezig! YOLO is helemaal van toepassing in bovengenoemde situatie dus ook jij mag en kan de term prima gebruiken! ;)
Dan is er ook nog even de bezorgde zus in mij die wat wil zeggen... Doe je wel voorzichtig!
Trots op je, veel plezier nog!
X -
01 December 2014 - 14:24
Nicky:
Heerlijk, ik ben weer helemaal terug in het land!! wat schrijf jij goed, volgens mij moet je daar je beroep van maken!! :-)
-
01 December 2014 - 14:26
Nicky:
Hey wilco heb je de verse kippen op de bestelbusjes al gezien? Best een energiezuinige koelkast, vers vlees mee!! -
01 December 2014 - 16:10
Wilco:
Bedankt iedereen :)
@mam: haha, nee hoor dat feestbeest let heel goed op enzo ;)
@Myrtje: rots-jump foto's (en filmpjes :D!) volgen denk ik later.
@Annique: we doen best voorzichtig, je kunt niet al het gevaar ontwijken :)
@Nicky: dank je! Ik heb nog geen levende kippen op bestelbusjes gezien nee, wel een hoop bij kraampjes langs de weg. Chicken-to-go zeg maar, verser kan inderdaad niet ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
