Dag 2: Alles is heet

Om 6.30 was ik wakker, 7.30 zaten we aan het ontbijt. Hier bleek maar weer dat alles schaars is: er lagen 4 plakjes kaas opgedeeld in 40 mini-driehoekjes en 3 plakjes iets van… vleesbeleg? In evenveel stukjes. Verder wat broodjes, puntjes watermeloen, watermeloensap, heet water (geen theezakjes), slappe koffie (heb ik me laten vertellen) en mini-pannenkoekjes en eieren. Prima ontbijt, maar niet bepaald het meest indrukwekkende ooit…

Daarna de halve dag op pad door Havana met gids Eduardo. Hij weet heel veel en Havana is echt heel interessant. Heel veel bouwvallen, heel veel creatief omgaan met ruimtes (lees: van 1 mini huis 4 ‘huizen’ maken door nogal willekeurig geplaatste muren, plafonds en ramen) en veel historie. Veel warmte ook trouwens. En niet veel variatie in eten en drinken. Als vegetariër of nuchter persoon ben je hier de Cubaanse sigaar; frisdrank en water zijn zeer zeldzaam, maar rum is ruim voorradig en spotgoedkoop. Qua eten is het met name kip met rijst of vis met rijst. Garnalen en kreeft staan ook vaak op de kaart, maar koe en varken zijn zeldzamer.

Maar goed, ik dwaal af. Havana is zoals ik verwachtte en hoopte: cultuur, historie en vergane glorie. En juist deels gekoesterde glorie: van gerenoveerde delen van de oude stad tot de ontelbare kleurige oldtimers die perfect onderhouden zijn. Vrolijke mensen in alle kleuren en maten, maar uiteraard ook de onmisbare straatverkopers en bedelaars. Niks wat je niet in elke andere grote stad ter wereld tegenkomt. Vervelend volhoudend of opdringerig vind ik ze nog niet. Met Engels kom je een heel eind in Havana en je komt armen en ogen tekort om van elke nieuwe verrassing op de route een foto te kunnen maken. Er valt veel meer over te vertellen, maar de korte samenvatting is dat iedereen Havana een keer meegemaakt moet hebben denk ik.

Eenmaal terug in het hotel besloten we het zwembad op het dak te bezoeken. We wisten niet dat dat er zat, maar dat vertelde onze reisleider. Met de kanttekening dat het bad soms leeg was en soms groen van de viezigheid. In dit geval was het wel degelijk gevuld met “schoon” water toen we op de 15e etage kwamen, maar tevens met een stuk of 30 Cubanen. In een badje van 7x7 meter ofzo. Met Cubaanse muziek keihard aan in de bar ernaast, en bier uit de tap voor 50 Peso’s (€ 0,40) per stuk. Het was een bijzondere ervaring. De Cubaanse kindjes van 2-4 jaar oud konden al beter dansen dan ons allemaal en dat zou bijna schattig zijn, was het niet dat die kinders continu in het water sprongen waardoor er bijna water in onze biertjes kwam, en daarnaast natuurlijk moesten gillen. Dus mijn beperkte geduld werd goed op de proef gesteld. Bleek toch wel lekker in de vakantievibe te zitten al; ik hield het best lang vol.

Het avondprogramma moest worden omgegooid: we zouden dineren op een dakterras aan zee met livemuziek en cocktails, maar in dat deel van de stad was de stroom uitgevallen… dus het werd een diner in een verborgen binnentuin met ook livemuziek en 2 salsadansers: helemaal leuk! Mijn vis was wel taaier dan welk stuk vlees of vis ik ooit op heb, maar ach. Uiteraard geserveerd met rijst, zwarte bonen en 2 plakjes komkommer. Voor € 30,- (incl. 2 bier). De lunch eerder vandaag - kip met rijst, zwarte bonen en 3 plakjes komkommer - kostte € 12,- inclusief een glas sangria. De pizza de avond ervoor € 3,-. Kortom: de prijzen verschillen nogal in deze stad.

Hier in het hotel heb ik nog internet voor € 0,20 per uur dus koop ik elke dag een kaartje. Geen idee of de blogs hierna nog kunnen volgen - als we richting Vinales en Trinidad vertrekken. Gaan het zien!