I'll be home for Christmas
Blijf op de hoogte en volg Wilco
13 November 2014 | Nederland, Delft
De titel is om iedereen maar meteen gerust te stellen. Afrika is een eng woord, heb ik de afgelopen weken geleerd. 'Pas je wel op voor Ebola?' is dan wel het meest gehoord. Ebola is bijna 4000 km verwijderd van Kenia (Nederland zo'n 6600 km trouwens) dus het gevaar is net zo groot als waar dan ook op deze aardbol. Daarnaast is de Keniaanse healthcare prima heb ik me laten vertellen, dus is iedereen daar ook weer over gerustgesteld. Dan hebben we nog Malaria, criminaliteit, Cholera, armoede, corruptie, oplichting, diarree en nog een hele waslijst met andere gevaren maar die ga ik niet stuk voor stuk voor jullie ontkrachten, sorry.
Dit project duur 5 maanden en doen we in een groep van 5. Die groep gaat in 2 delen naar Kenia, en deel 1 is zojuist intact teruggekeerd. De foto's die Jaimie en ik, het thuisgebleven deel van de groep, in onze Dropbox zagen verschijnen maakten ons behoorlijk jaloers en de verhalen die we nu van onze groepsgenoten te horen krijgen maken het er niet veel beter op. Maarrr nog 15 nachtjes slapen! Jambo Nairobi, laters Delft. Ik mis het Sinterklaasfeest, maar ga genoeg zwarte pieten zien (ohjeej, foute grap in deze tijden vrees ik?).
Ik heb nog nooit een blog bijgehouden, maar Wilco een maand lang naar Kenia: zulk nieuws verdient een plekje op het web, nietwaar? Ik ben niet de makkelijkste eter, heb 'risico-vermijding' met de paplepel ingegoten gekregen (dus zie overal beren) en heb 0 reiservaring buiten Europa. Nee mam, Curaçao telt niet. Al met al een prima recept voor een geslaagde reis met een toefje cultuurshock. Ik heb overigens de neiging om veel te lang door te typen als ik eenmaal bezig ben, dus voel je vrij om mijn blogs alleen te lezen als je echt niks anders te doen hebt. Of doe alsof je ze gelezen hebt, ik zal jullie niet overhoren :). Ik zat nog te twijfelen of ik dit blog wel wilde delen via Facebook, dan lijk je zo'n dude die cool wil doen van 'kijk mij eens in Kenia zitten, yo'. Maar fuck it, zo cool ben ik nou eenmaal (proest!). Serieus, waar is Facebook anders goed voor?
Een complete projectomschrijving kun je vinden op ons professionelere groepsblog: http://BlendJMP.blogspot.com. Maar korte samenvatting: Jaimie, Paulien en ik gaan een maand (naja, Paulien 3 weken) op bezoek bij koffieboeren in de buurt van Nyeri (bij Mount Kenya) om een concept bij hen te testen. Dat concept gaat die boeren helpen om beter om te kunnen gaan met onvoorspelbare variaties in het klimaat. Dus als het veel gaat regenen weten die boeren dat hopelijk voortaan en kunnen ze rekening houden met bemesten enzo. Dat klinkt wellicht niet zo interessant, maar is het zeker wel. Leg ik nog wel eens uit. En ja het is ironisch dat ik iets voor koffieboeren ga doen terwijl ik geen koffie drink, ha-ha. De meeste koffieboeren verbouwen ook thee, lekker puh!
Super nobel natuurlijk van ons om ze vrijblijvend te helpen, maar vooral ook gewoon heel leuk. En we hadden het niet kunnen doen zonder de hulp van UTZ Certified en TAHMO (enig idee hoeveel het kost om met 5 studenten bij elkaar opgeteld 2 maanden naar Kenia te gaan???). Het is wel jammer dat die boeren niet toevallig allemaal koffie verbouwen bij de ivoorwitte stranden langs de azuurblauwe zee in het oosten van Kenia, maarja. Tijd om te chillen zullen we toch niet echt hebben, als we groep 1 mogen geloven. We gaan natuurlijk wel beestjes kijken, want Afrika is een hele grote, dure dierentuin. Super cliché en toeristisch, maar toch ook wel 1 van de dingen waar ik heel erg naar uitkijk.
Maar waarom doe ik dit nou eigenlijk? Het is niet verplicht vanuit mijn studie om naar het buitenland te gaan. Mijn medestudenten konden gewoon de hele zomer chillen en kregen in september te horen wat voor een JMP opdracht ze mee bezig mochten. Maar wij hebben als (zelf samengestelde) groep gekozen om zelf een bedrijf te zoeken en dan ook nog eens een bedrijf dat operatief is in het buitenland. Ennn daar zijn we in november (2013 dus) al mee begonnen... Oh, en wij hebben er voor gekozen om voor de allermoeilijkste doelgroep iets te gaan ontwerpen: mensen die minder dan 1500 dollar per jaar te besteden hebben. Niet omdat ik zo'n goed hart heb (tuurlijk wel een beetje, als het me uitkomt) maar omdat ik denk dat het een hele goede ervaring voor mij is. Buiten mijn comfort zone treden, buiten de Westerse levensstijl. En het is een echte uitdaging: al 5 jaar ontwerp ik dingen voor mensen met geld die alles wat nieuw of anders is fantastisch vinden. Onze huidige doelgroep vertrouwt juist niks dat nieuw of onbekend is en heeft er al helemaal geen geld voor (over) om het aan te schaffen.
Mandy kan de komende maand eindelijk eens op haarzelf wonen, wilde ze eigenlijk altijd al doen voordat we samen zouden gaan wonen. Dus ik weet niet hoeveel koeienbeeldjes erbij zijn gekomen als ik terugkom, maar ik houd mijn hart vast. En ik ga een maand zonder Facebook overleven, iets wat ik altijd al wilde doen. Niet omdat er geen internet is, maar omdat ik hopelijk wel wat beters te doen heb.
Wees gerust: waarschijnlijk heb ik in Kenia geen tijd om nog veel meer van dit soort veel te lange blogs op te stellen (+ we moeten dat andere blog natuurlijk ook bijhouden...). Maar ik ben er (bijna) klaar voor en heb er zin in! Ik ga er open in en hoop dat ik er heel uit kom ;)
En ja pap: ik heb een noodtientje bij me.
Dit project duur 5 maanden en doen we in een groep van 5. Die groep gaat in 2 delen naar Kenia, en deel 1 is zojuist intact teruggekeerd. De foto's die Jaimie en ik, het thuisgebleven deel van de groep, in onze Dropbox zagen verschijnen maakten ons behoorlijk jaloers en de verhalen die we nu van onze groepsgenoten te horen krijgen maken het er niet veel beter op. Maarrr nog 15 nachtjes slapen! Jambo Nairobi, laters Delft. Ik mis het Sinterklaasfeest, maar ga genoeg zwarte pieten zien (ohjeej, foute grap in deze tijden vrees ik?).
Ik heb nog nooit een blog bijgehouden, maar Wilco een maand lang naar Kenia: zulk nieuws verdient een plekje op het web, nietwaar? Ik ben niet de makkelijkste eter, heb 'risico-vermijding' met de paplepel ingegoten gekregen (dus zie overal beren) en heb 0 reiservaring buiten Europa. Nee mam, Curaçao telt niet. Al met al een prima recept voor een geslaagde reis met een toefje cultuurshock. Ik heb overigens de neiging om veel te lang door te typen als ik eenmaal bezig ben, dus voel je vrij om mijn blogs alleen te lezen als je echt niks anders te doen hebt. Of doe alsof je ze gelezen hebt, ik zal jullie niet overhoren :). Ik zat nog te twijfelen of ik dit blog wel wilde delen via Facebook, dan lijk je zo'n dude die cool wil doen van 'kijk mij eens in Kenia zitten, yo'. Maar fuck it, zo cool ben ik nou eenmaal (proest!). Serieus, waar is Facebook anders goed voor?
Een complete projectomschrijving kun je vinden op ons professionelere groepsblog: http://BlendJMP.blogspot.com. Maar korte samenvatting: Jaimie, Paulien en ik gaan een maand (naja, Paulien 3 weken) op bezoek bij koffieboeren in de buurt van Nyeri (bij Mount Kenya) om een concept bij hen te testen. Dat concept gaat die boeren helpen om beter om te kunnen gaan met onvoorspelbare variaties in het klimaat. Dus als het veel gaat regenen weten die boeren dat hopelijk voortaan en kunnen ze rekening houden met bemesten enzo. Dat klinkt wellicht niet zo interessant, maar is het zeker wel. Leg ik nog wel eens uit. En ja het is ironisch dat ik iets voor koffieboeren ga doen terwijl ik geen koffie drink, ha-ha. De meeste koffieboeren verbouwen ook thee, lekker puh!
Super nobel natuurlijk van ons om ze vrijblijvend te helpen, maar vooral ook gewoon heel leuk. En we hadden het niet kunnen doen zonder de hulp van UTZ Certified en TAHMO (enig idee hoeveel het kost om met 5 studenten bij elkaar opgeteld 2 maanden naar Kenia te gaan???). Het is wel jammer dat die boeren niet toevallig allemaal koffie verbouwen bij de ivoorwitte stranden langs de azuurblauwe zee in het oosten van Kenia, maarja. Tijd om te chillen zullen we toch niet echt hebben, als we groep 1 mogen geloven. We gaan natuurlijk wel beestjes kijken, want Afrika is een hele grote, dure dierentuin. Super cliché en toeristisch, maar toch ook wel 1 van de dingen waar ik heel erg naar uitkijk.
Maar waarom doe ik dit nou eigenlijk? Het is niet verplicht vanuit mijn studie om naar het buitenland te gaan. Mijn medestudenten konden gewoon de hele zomer chillen en kregen in september te horen wat voor een JMP opdracht ze mee bezig mochten. Maar wij hebben als (zelf samengestelde) groep gekozen om zelf een bedrijf te zoeken en dan ook nog eens een bedrijf dat operatief is in het buitenland. Ennn daar zijn we in november (2013 dus) al mee begonnen... Oh, en wij hebben er voor gekozen om voor de allermoeilijkste doelgroep iets te gaan ontwerpen: mensen die minder dan 1500 dollar per jaar te besteden hebben. Niet omdat ik zo'n goed hart heb (tuurlijk wel een beetje, als het me uitkomt) maar omdat ik denk dat het een hele goede ervaring voor mij is. Buiten mijn comfort zone treden, buiten de Westerse levensstijl. En het is een echte uitdaging: al 5 jaar ontwerp ik dingen voor mensen met geld die alles wat nieuw of anders is fantastisch vinden. Onze huidige doelgroep vertrouwt juist niks dat nieuw of onbekend is en heeft er al helemaal geen geld voor (over) om het aan te schaffen.
Mandy kan de komende maand eindelijk eens op haarzelf wonen, wilde ze eigenlijk altijd al doen voordat we samen zouden gaan wonen. Dus ik weet niet hoeveel koeienbeeldjes erbij zijn gekomen als ik terugkom, maar ik houd mijn hart vast. En ik ga een maand zonder Facebook overleven, iets wat ik altijd al wilde doen. Niet omdat er geen internet is, maar omdat ik hopelijk wel wat beters te doen heb.
Wees gerust: waarschijnlijk heb ik in Kenia geen tijd om nog veel meer van dit soort veel te lange blogs op te stellen (+ we moeten dat andere blog natuurlijk ook bijhouden...). Maar ik ben er (bijna) klaar voor en heb er zin in! Ik ga er open in en hoop dat ik er heel uit kom ;)
En ja pap: ik heb een noodtientje bij me.
-
13 November 2014 - 18:18
Jo :
Wat schrijf jij leuk! Te hilarisch ook -
13 November 2014 - 18:21
Jo :
Wat schrijf jij leuk! Te hilarisch ook! Ik ben natuurlijk net zo opgevoed dus vind je nu al een held -
13 November 2014 - 20:31
Mandy:
Schrijftalentje! En ja mensen, kom maar op met die koetjes. -
13 November 2014 - 21:40
Je Superleuke Groepsgenootje:
Hihihi ik heb zin in de super grote, dure dierentuin, zwarte pieten, koffie en diarree (ohnee, beter niet diarree)..! -
13 November 2014 - 22:31
Karin De Waal:
Erg leuk om te lezen enne ......we verwachten wel dat je na je terugkomst koffie drinkt -
14 November 2014 - 17:56
Marja:
leuk Co, ben weer een beetje trotser op je;-) -
30 November 2014 - 21:44
Annique:
(haalt even diep adem nadat ze dit stukje 'geschreven entertainment' met veel gelach heeft zitten lezen)
Ik lees dit nu pas, niet minder hilarisch gelukkig, wauw, wat een heerlijk leesvoer! Column, column, column! ;)
Je omschrijft jezelf top, open en eerlijk.
Bij deze alsnog veel plezier met jullie avontuur!
Ik hoop dat je er vol nieuwe indrukken, ervaringen en levenslessen vandaan komt en dat dat noodtientje pas op Schiphol nodig blijkt om een lekker kopje koffie te kunnen halen! ;p
Dikke kus, ook van Saar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
