Dag 12: Alles is (bijna) alweer voorbij

De laatste hele dag op Cuba. Morgen worden we om 16.45 uur Cubaanse tijd opgehaald en landen we 17.30 uur Nederlandse tijd een dag later op Schiphol. Pfff dat wordt een intense dag… maar vandaag nog even genieten! De dag begon niet goed; we zouden vanmorgen met een groepje gaan jetskiën maar ook hier bleek de term ‘als er is’ weer van toepassing; er was niet. De eerste verhuurder zat de hele dag vol, de 2e was gesloten (leek permanent). Dus helaas. Dan maar het ‘all inclusive’ pakket afgenomen bij het hotel om de hele dag op het strand of bij het zwembad te kunnen hangen, vreten en zuipen. Prima.

Oké misschien toch niet helemaal prima; net bij de lunch was er zo’n overdaad aan eten dat we ons echt schuldig voelden. Moet je je voorstellen dat je hier werkt vooreen paar Euro per dag en thuis alleen rijst en kip eet zo ongeveer, en de mensen die je hier bedient een gemiddeld Cubaans maandsalaris uitgeven per dag om zich vol te stouwen met eten dat je niet eens kent - laat staan je kunt veroorloven. Het is het dieptepunt van oneerlijkheid hier in Varadero; hier is altijd stroom, alles keurig bijgehouden (NB: de buitenkant) en eten in overvloed - in de resorts dan. Toerisme is de belangrijkste inkomstenbron van Cuba en dat wordt hier pijnlijk duidelijk. Maar goed, wij gaan dat niet oplossen dus ik laat het maar weer los.

Na een nog uitgebreider dinerbuffet sloten we de dag af bij het podium van het hotel met een… bijzondere dansact. Beetje Regulier Dwarsstraat meets 90’s camping animatieteam. Maar prima vermakelijk! Daarna nog 1 drankje met ons eigen muziekje op het verlaten strand en toen naar bed, keurig om 23.30 uur.

Ik gok dat ik morgen niet veel meer mee ga maken, dus tijd voor een samenvatting en terugblik op de reis en Cuba. Het was fantastisch. Uniek, raar, veelzijdig, onverklaarbaar, heet en gezellig. Ik zou het iedereen aanraden, als je met de juiste verwachtingen erheen gaat.

Er valt veel te zeggen over dit land. De slagzinnen van Eduardo vatten het goed samen:

1. “Als er is”: Alles is schaars. Elektriciteit, diesel, water, eten, geld en alles wat ingekocht moet worden. Aan zon en fruit geen gebrek.
2. “Jammer” of “pech”: Veel is jammer. Als er iets op is bijvoorbeeld (zie punt 1), als er iets gesloten is (zie punt 1), als er geen stroom is (zie punt 1).

Shoestring had ook een kloppende waarschuwing op hun site staan: voor reizen in Cuba moet je flexibel zijn, want vaak gaan dingen anders dan de bedoeling was. Ons programma week steeds af van het programma op de site, maar door met name stroomuitval moesten we nog vaker van de planning afwijken.

Verder moet je qua eten niet te moeilijk zijn (ha, weet wie dit typt…). Vegetariërs gaan het hier zwaar hebben en daarnaast moet je niet teveel variatie in eten verwachten. Veganisten gaan hier instant dood. Heb ik me laten vertellen.

Ik heb me nooit onveilig gevoeld en Cubanen zijn in het algemeen aardig en behulpzaam. Er is veel te zien en te doen, als je maar weet waar je moet zijn. Op eigen houtje is dat denk ik heel erg lastig…

Iets meer dat willen weten? Jammer. Pech. Nee hoor, stel ze maar! Wie weet heb ik antwoorden: als er is…